Batı Antarktika’daki Thwaites Buzulu, iklim bilimcilerin uzun süreden beri yakından takip ettiği ve “Kıyamet Buzulu” olarak bilinen kritik bir bölge.Florida eyaleti kadar büyüklüğe sahip olan bu buzul
- MUHAMMED ALİ CEBBULİ
- 14 Mar
- 2 dakikada okunur
Ancak Dartmouth College liderliğinde yapılan ve Science Advances dergisinde yayımlanan yeni bir çalışma, daha önce tahmin edilen “deniz buzu uçurumunun istikrarsızlığı” (MICI) senaryosunun bu yüzyıl içinde gerçekleşmesinin düşük ihtimal olduğunu ortaya koyuyor.
BUZUL ÇÖKÜŞÜ SENARYOSUNDA ÖNEMLİ GELİŞMELER
Thwaites Buzulu, “MICI” olarak adlandırılan bir sürecin potansiyel tetikleyicisi olarak görülüyordu. MICI, buzul raflarının çökmesiyle devasa buz uçurumlarının ortaya çıktığını ve bu uçurumların kendi ağırlığı altında parçalanarak zincirleme bir çöküşe neden olabileceğini öngörüyordu. Ancak, bu senaryolar eski ve düşük çözünürlüklü modellerle oluşturulmuştu.
Dartmouth ekibi, yeni nesil bilgisayar simülasyonları kullanarak MICI’nin Thwaites için gerçekçi bir tehdit oluşturmadığını buldu. Çalışma, bu yüzyıl içinde buz rafları çökse bile ortaya çıkan buz uçurumlarının yeterince yüksek olmayacağını ve zincirleme bir çöküşü tetikleyemeyeceğini gösteriyor.
Çalışmanın baş yazarı Profesör Mathieu Morlighem, “Antarktika’nın güvende olduğunu söylemiyoruz, ancak bu yüzyıldaki en uç senaryoların gerçekleşme olasılığı daha düşük görünüyor” dedi.
DENİZ SEVİYESİ ARTMAYA DEVAM EDİYOR
MICI senaryosunun bu yüzyılda gerçekleşmeyecek olması bir rahatlama sağlasa da Thwaites Buzulu ve çevresindeki diğer buzulların erimesi hâlâ ciddi bir sorun teşkil ediyor. Thwaites’in altındaki kaya tabakasının iç kesimlere doğru eğimli olması, buz kaybı başladığında gerilemeyi durdurmayı zorlaştırıyor. Bu durum, uzun vadede küresel deniz seviyesinin yükselmeye devam edeceği anlamına geliyor.
NASA’ya göre, deniz seviyeleri şu anda yılda 0,13 inç artıyor ve bu artışın büyük kısmı kutup bölgelerindeki buzulların erimesinden kaynaklanıyor.
GELECEK NESİLLER İÇİN TEHLİKE
Uluslararası Thwaites Buzulu İşbirliği (ITGC) projesi, ABD ve İngiltere’nin ortak çabasıyla 2018’den beri bu buzul üzerindeki değişiklikleri yakından takip ediyor. ITGC’den glasyolog Kiya Riverman, Thwaites’i “Antarktika’nın can damarı” olarak tanımlıyor ve bu buzul üzerindeki olası zararların küresel etkilerinin büyük olacağını vurguluyor.
Riverman, “Thwaites ile zaten bir eşik noktasını geçtik” derken, bu yüzyıldaki dramatik çöküş ihtimalinin azalmasının uzun vadeli etkileri ortadan kaldırmadığını ekliyor. Uzmanlar, iklim değişikliğinin etkilerini anlamaya yönelik daha fazla araştırmanın ve harekete geçmenin gelecekteki nesiller için kritik bir fark yaratacağını belirtiyor.
Yorumlar